Entrevistes de la Plaça Mireia
Els dimecres a les 17:30h fem l'entrevista de la setmana rel·lacionada amb temes d'actualitat del municipi.
Subscriu-te al podcast
Interestelar i el Talking Challenge: caminar, parlar i connectar per millorar la salut
Resum de l'entrevista
Qui és Àlex Martin i què és Interestelar
- Àlex Martin és metgessa d’atenció primària, autora de "Jugar a la vida" i fundadora d’Interestelar, una iniciativa que impulsa el voluntariat i dona suport a projectes solidaris liderats per professionals de la salut.
- Equip fundador format per quatre professionals de primària amb experiència en projectes a Espanya, Anglaterra, Àfrica (primer projecte a Etiòpia en planificació familiar).
"Hemos hecho actividades complementarias a nuestro trabajo... y nos hemos dado cuenta del beneficio no solo para quien recibe la ayuda, sino también para nosotros."
Naixement dels últims projectes i context COVID
- El darrer gran projecte neix durant la pandèmia per combatre l’aïllament, la soledat i l’impacte del confinament en la salut física i mental, especialment en pacients crònics i cuidadors.
- Xarxa de metges entre Londres i Barcelona compartint aprenentatges en temps real.
"La soledad tiene un impacto en la salud increíble... incluso más importante que la obesidad."
El Talking Challenge (Walk & Talk)
- Idea clau: caminar i parlar per promoure activitat física moderada i connexió social.
- Variants: edicions amb enfocaments temàtics (p. ex. Talking Resolutions amb propòsits de nou any i bonificacions).
Com funciona
- Equips de 3: dues persones més motivades donen suport a qui necessita més impuls.
- Perfil: cada equip ha d’incloure almenys una persona >60 anys, amb risc cardiovascular, malaltia crònica o cuidador/a.
- Intensitat moderada: si pots parlar mentre camines, és l’esforç adequat.
- Tecnologia: ús de l’app existent My Virtual Mission per definir rutes virtuals, amb configuració pròpia d’Interestelar.
- Bonus: propòsits setmanals (“resolutions”) que sumen quilòmetres extra si es compleixen.
- Rescats: equips que acaben abans ajuden altres equips afectats per confinaments/positius.
- Objectiu: que el 90% dels equips arribin a la meta.
- Privacitat: espai tancat amb protecció de dades; inscripció de pagament per cobrir la plataforma.
"Se trata de caminar y hablar al mismo tiempo... si ya no puedes hablar, és activitat més intensa i no entra al Talking."
Edicions i impacte
- Han realitzat dues edicions i preparen la tercera (inici 5 de juny): enfocada a reconnectar amb la natura i a socialitzar, amb activitats senzilles de mindfulness.
- Participació: fins a 140–150 persones a l’edició “Resolutions”, amb participants d’Austràlia, Amèrica i Europa.
- Beneficis reportats: incorporació d’hàbits (caminar diàriament, reduir alcohol entre setmana), suport a familiars (p. ex. sortides diàries després d’una fractura de maluc), millora del benestar durant l’hivern i la pandèmia.
"A nosaltres ens ha ajudat a passar l’hivern pensant en alguna cosa més que no fos la COVID."
Ruta i narrativa de la propera edició
- Itinerari virtual: del Marroc a Tunísia creuant el desert.
- Missatge: valorar l’aigua i la natura com a tresors a preservar.
Finançament i futur
- Tot el treball és voluntari; els fons recaptats es destinen a nous challenges i a projectes futurs.
- Objectiu final: crear un centre de respiro alternatiu per a pacients crònics i els seus cuidadors, amb equips multidisciplinaris i estades de 1–2 setmanes.
- Proper pas: projecte pilot d’estada curta mentre no es disposa del centre físic.
Com participar
- Obert a qualsevol lloc del món; es camina a l’aire lliure per sumar també vitamina D i beneficis de natura.
- Equips de 3 persones; la plataforma mostra el progrés al mapa i facilita la connexió entre equips.
- Més informació: interestelar.es.
"No es tracta només d’arribar, sinó d’arribar-hi plegats."
I ara sí que és el moment, com us dèiem i us anticipàvem també, de fer l'entrevista a l'Àlex Martin, que la tenim al telèfon. Entre d'altres, ella és autora del llibre Jugar a la vida, que ja la vam entrevistar farà gairebé un parell d'anys aquí al programa també. I és una de les fundadores, o la fundadora ens ho explicarà d'Interestelar, aquesta fundació que us explicava, que promou el voluntariat i també dóna suport a iniciatives solidàries ideades, sobretot per professionals de la salut com ella. Així que la saludem. Àlex, buenas tardes. Buenas tardes. ¿Cómo estamos al otro lado geográficamente y también del teléfono? Estamos, estamos bien. Seguimos aquí dando, trabajando cada día y estando al frente y ayudando en todo lo que podemos. Eso es buena señal. De hecho, buena señal también es que hablemos de esta fundación, que entiendo que se inició como un proyecto de Interestelar, de la cual eres la fundadora. Cuéntanos un poco el origen de esta plataforma, de esta fundación. Sí, bueno, bueno, nosotros somos cuatro, somos cuatro profesionales de la salud que, bueno, desde hace muchos años, pues durante nuestras vacaciones o tiempo libre, pues siempre hemos hecho actividades complementarias a nuestro trabajo del día a día, totalmente de forma voluntaria. Hemos hecho trabajos, pues aquí en Inglaterra, en España y en África y en otros países. Y con el tiempo, pues nos hemos dado cuenta, pues que, bueno, del beneficio no solo a quien damos la ayuda, sino el beneficio personal para nosotros a nivel de desarrollo de nuestras actividades diarias. Entonces, lo hemos intentado, pues, extrapolar y compartir con otros compañeros y lo que estamos haciendo, pues son pequeñas actividades o pequeñas iniciativas que cualquier médico o profesional de la salud quiera llevar a cabo, pues tenemos una plataforma que les ayuda a desarrollar y además, pues, ofrecemos nuestra experiencia y aseguro que es que vamos a convertir en algo esencial para nuestro día a día. ¿Porque estos profesionales sois de algún ámbito en concreto los que formáis, digamos, la base? Somos de primaria. Somos de atención primaria. La mayoría somos de atención primaria. Bueno, los fundadores somos médicos de atención primaria. Porque tú, de hecho, también estudiaste aquí en Barcelona, ¿no? Si no lo digo mal, creo que en el Hospital de Alaba y de Bron, ¿no? También. Y luego estuviste también, hiciste la parte de residencia en el Raval, en Barcelona. Sí, así mismo. Yo estudié la Autónoma de Barcelona, después hice la residencia, bueno, estudié, hice la residencia en el Hospital de Vallebrón y finalmente en el Raval de Barcelona. Y cuando terminé, pues, y también ya nos movimos como una aventura más a Inglaterra. Y desde entonces, pero bueno, con una estrecha relación con Barcelona, vamos, este año no, evidentemente por el COVID. Pero, vamos, los viajes son habituales. De hecho, la tesis doctoral la hice también en Barcelona. O sea, vamos, un contacto muy cercano con profesionales de Barcelona también. Que también forman parte de nuestro último proyecto. Ahora vamos a hablar también de estos proyectos que cuelgan de Interestelar. Para entenderlo, ¿en qué momento nace Interestelar? Porque creo que va relacionado con el COVID, con la pandemia y con el confinamiento también. Bueno, los proyectos iniciales, originales, no, hace muchos años. Se originaron a raíz, me parece que el primer proyecto fue en Etiopía. Y fue un proyecto de planificación familiar. En lo que ha pasado, o sea, el último proyecto sí que ha nacido a raíz del COVID. Y que, bueno, como tú puedes ver, pues aquí en Inglaterra, somos bastantes médicos de España, ¿vale? En Londres, básicamente. Y muchos nos conocemos entre nosotros. Entonces, una de las principales cosas que, como nos afectó indirectamente el COVID, fue el no poder ir a ver a nuestros familiares y el no poder desplazarnos. Y además, el ver en nuestros pacientes y vivir en nuestra propia realidad el sentimiento de soledad, el sentimiento de impotencia, de no poder ver a las personas más cercanas. Entonces, de ahí salió el proyecto de esta situación en la que la gente estaba en su casa, se movía menos, tenía un impacto en su salud, en su salud física, en su salud mental. Lo juntamos con la aparición, una compañera en el trabajo nos habló de que hacía actividades virtuales, de actividad física. Entonces, empezamos a atar cabos. Y entre unos y otros, profesionales aquí y profesionales en España, como te puedes imaginar, pues los WhatsApps iban a tope en la época del COVID entre nosotros, porque no sabíamos. Y al haber profesionales de tantos países, y las circunstancias eran distintas en los distintos países, porque unos iban más adelantados que otros, en nuestro caso España, iba por delante de Inglaterra. Entonces, ellos tenían más experiencia que nosotros. Y esto, acuérdate que vino muy pronto. O sea, fue una cosa muy de sopetón en todos los países, no solo en España, en todos los países. Entonces, cualquier información de internistas, bueno, todas las redes sociales a nivel clínico echaban humo. Entonces, cada uno desde su experiencia y en su ámbito, y lo intentaba hacer lo mejor posible. Entonces, en el hospital estaban con los tratamientos directos de la enfermedad, y nosotros desde primaria, pues estábamos con las consecuencias del confinamiento, que era manejando las enfermedades crónicas, los cuidadores que se quedaron solos, cuidando a gente con patologías crónicas muy graves. Entonces, como se minimizaba, no podían los otros cuidadores, a los de pago, los servicios se cortaron por los riesgos de contagio. Entonces, todo esto lo vivimos más desde la primaria. Entonces, esto tuvo un impacto a nivel mental increíble, y entonces tuvimos que hacer algo, y se nos ocurrió esta idea que ha funcionado de maravilla. Vamos, creemos que ha sido... Es un pequeño granito más, pero bueno, es el área en la que nosotros hemos podido aportar nuestro granito de arena, aparte de nuestro trabajo diario. Esto era como una actividad complementaria. Una de ellas creo que es este Twulking Challenge, no sé si lo he dicho bien, sería entre Twulking y Walk. Twulking and Walk. Walk and Talk. Sí, se trata de caminar y hablar al mismo tiempo. Entonces, lo que... Claro, esto era un poquito distinto según las situaciones. Tuvimos que ir sorteando según las situaciones en cada país. porque, por ejemplo, aquí en Inglaterra sí que se podía... Teníamos la hora diaria de salir a caminar. ¿Vale? Cosa que en España durante un periodo, pues no... Casi tres meses, sí. No se puede hacer, si no pudisteis hacer. Pero bueno, esto lo empezamos en junio. ¿Julio? ¿Fue julio o agosto? Ya no me acuerdo cuándo fue el primero. La idea... El año pasado, ¿no? Sí, en verano del año pasado. En verano del año pasado, sí, fue la primera. Y entonces, pues dijimos esto, bueno, pues sea con mascarilla. Tenemos gente que lo hacía con mascarilla, sin mascarilla, con unas restricciones, con otras restricciones. Pero se trataba de caminar un poquito cada día. Lo hicimos en equipos. Así la parte social, pues estaba en... Bueno, era una parte importante porque para nosotros es tan importante la parte física como la parte mental y la conexión, ¿no? Lo que decíamos, la soledad. La soledad tiene un impacto en la salud increíble. O sea, es un factor de riesgo de muerte precoz, ¿no? Incluso más importante que la obesidad. Y igual me parece que el tabaco o el alcohol, o sea, tiene un impacto muy grande. Entonces, teníamos que abordar las dos cosas. Entonces, se trata de caminar. Y además, mientras caminas, un ratito o envías un texto de un mensaje a alguien, a un amigo o a un familiar, o hablas con el familiar o con el amigo, pues mientras estás caminando. ¿Por qué decimos caminar y hablar? Porque así hablamos de actividad física moderada. ¿Vale? Porque hay diferencias entre lo que es la actividad física moderada y la actividad física más fuerte. Nosotros, cualquier actividad física es buena, pero como esto inicialmente estaba destinado a gente más mayor, los mayores de 60, de hecho es imprescindible. Todos los equipos tienen que tener a alguien con un factor de riesgo cardiovascular o que tenga una enfermedad crónica mental o física o que sea mayores de 60. Entonces, y ahora en el último que estábamos a hacer, también incluimos cuidadores. Entonces, cada equipo tiene que tener una persona con una de estas características. Y entonces, para asegurarnos que era una actividad física moderada, decíamos, bueno, si tú hablas, si eres capaz de hablar mientras caminas, es moderado. Cuando ya no puedes hablar, entonces se convierte en ya una actividad física de grado elevado, lo cual ya no entra dentro del Talking. Y entonces, estas ediciones del Talking Challenge, entiendo que habéis hecho más de una. Sí, vamos por la tercera ahora. Hicimos la origina, la primera, que era donde la gente solo tenía que ser, cada equipo tenía que tener un miembro mayor de 60. Después hicimos el Talking Resolutions, que tuvo un éxito muy superior al primero, porque además incluía bonus, con el bonus resolution. Llamamos resolution porque aquí en Inglaterra, no sé si en España, a mí no me suena que en España se hace, pero en Inglaterra están las resolutions del nuevo año, que quiere decir que tú dices, bueno, pues este nuevo año voy a dejar de fumar, voy a decir los propósitos. Sí, exactamente. Entonces, esto lo incluimos dentro del Talking y entonces te daba kilómetros adicionales. Entonces tú caminabas, hablabas y además te podías sumar estos bonus si habías hecho lo que tú habías decidido hacer, ¿vale? Y esto era a nivel semanal, cada semana si tú cumplías, te dabas los kilómetros extra y si no, pues no te los hacías. Pero la semana siguiente podías volver a intentarlo. Pues esto funcionó mucho, la gente respondía, aparte esto lo compartes con todo el grupo. Entonces esto te da, solo el hecho de que lo tienes que contar al grupo, pues te da un impulso más para seguir haciéndolo. Y la verdad es que ha funcionado muy bien. Y el próximo, que es el que vamos a empezar ahora el 5 de junio, se trata de conectar, reconectar. Como volvemos, afortunadamente parece que estamos saliendo de esta situación COVID, ya veremos, lo digo con un poco de recelo, pero parece que íbamos saliendo, pues intenta potenciar el reconectar con la naturaleza y el socializar también. Entonces es lo mismo hablar, caminar y hay ciertas actividades de mindfulness que son muy sencillitas, pero que te hacen reconectar con la naturaleza o cuidar de la naturaleza. Entonces hay una serie de bonus que se describen, que favorecen esto. Y ahí entiendo que todo ello se reúne en una aplicación móvil, es decir, las personas para llegar a competir o unirse a esta carrera, a este Two Walking Challenge, necesitan hacerlo a través de una aplicación que entiendo que también la creasteis vosotros o la desarrollasteis también desde Interestelar o con ayuda. Bueno, la aplicación existe, las aplicaciones existen, son unos, bueno, llevan años, que hacen los conqueros, que son esto, caminada, son actividades físicas virtuales, ¿vale? Y esto me parece que son de Nueva Zelanda. Entonces lo que nosotros hemos hecho es utilizar esta plataforma o esta aplicación, pero cambiando un poco las bases con lo que la aplicación nos da, pues cambiamos las bases y las adecuamos para lo que nosotros necesitamos. o sea, nosotros hacemos equipos de tres y esa aplicación se puede utilizar a nivel individual, se puede utilizar para cualquier tipo de deporte, tiene muchas variantes. Entonces nosotros conocemos todas estas variantes y lo que hemos hecho es crear un modelo que es el Talking Challenge, que son los modelos de Talking Challenge que siempre es en equipos de tres, en el que una persona no está muy motivada, en el que las otras dos personas ayudan a esa tercera a motivarse o a conectarse o a beneficiarse de la actividad y además pues se conectan con los otros equipos. Aparte que en esto empezamos todos el mismo día y el objetivo es que el 90% de los grupos lleguen al objetivo, lo cual hace que los equipos se ayuden entre ellos o se animen entre ellos. Hemos creado una cosa que se llaman rescates, que cuando había los confinamientos, por ejemplo, claro, había situaciones donde uno daba positivo y se tenía que dar confinado en casa y no podía salir. Entonces, claro, paraba un poco la actividad. Entonces equipos que habían terminado podían rescatarse. Había un motivo importante por el que no podían haber continuado con el Challenge. Habían rescatadores que hacían los kilómetros por ellos. Entonces, como te decía, es tan importante la parte física como la parte social y mental. Entonces el formar parte de un grupo, todo esto es lo que hemos hecho nosotros utilizando las variantes o los instrumentos que la aplicación tenía. Entonces esto es, si utilizamos el My Virtual Mission, que es una aplicación que uno se descarga, lo único que nosotros hacemos es dar acceso a esta plataforma. Evidentemente es de pago porque es cerrada. Entonces tenemos que, no queremos, solo tiene acceso a la información la gente que participa en el Challenge. No es abierta a todo el mundo. Entonces es una forma de proteger, de protección de datos y de proteger a los que participan. y este dinero que se recauda, luego entiendo que lo destináis a otros proyectos o lo guardáis o reserváis para luego volver a aplicarlo o utilizarlo para nuevos proyectos. Exactamente. Exactamente. Todo lo que se recauda, nosotros todo lo hacemos de forma voluntaria. Nosotros, como te he explicado antes, nos beneficiamos del ver que las cosas funcionan y que la gente lo está pasando bien y tiene un impacto en su salud. Entonces, a ver, esto lo hacemos aparte de nuestro trabajo diario. Entonces, todo el dinero que se recauda actualmente se queda en un bote para intentar hacer para las próximas actividades o los próximos bueno, los challenges o proyectos que vengan a cabo. O sea, no se toca absolutamente nada. O sea, lo que perseguís también es como recuperar esos buenos hábitos, ¿no? Aparte de sociabilizarnos que durante unos meses no pudimos, depende en qué ciudad más o menos, digamos, exagerada la situación, ¿no? Pero, digamos, en resumidas cuentas vuestro objetivo es ayudar a mejorar la salud. Sí, siempre. Todos los proyectos que hacemos tienen que tener un impacto para mejorar la salud de las personas a nivel físico y mental. Y luego, el objetivo final, que esto ya veremos, vamos, estamos trabajando hacia ello, es crear un modelo alternativo de centro de respiro. Esto ya, cuando el libro originalmente, cuando empezamos, pues todo lo que se ha recaudado con el libro, nos permitió organizar esto ahora, el Challenge, porque hay una inversión inicial y el objetivo final será crear este centro de respiro donde esté orientado no solo para los pacientes con patologías crónicas graves, sino para sus cuidadores, ¿vale? Porque, como me parece que ya discutimos, bueno, ya hablamos la última vez, hay centros de respiro pero son principalmente orientados a la persona que sufre la enfermedad o que vive la enfermedad crónica y entonces el cuidador durante ese tiempo pues tiene vacaciones o tiene un poquito de respiro durante una o dos semanas. Nosotros queremos crear un centro en el que esté destinado a la persona que tiene la enfermedad y al cuidador y durante ese tiempo profesionales de diferentes ámbitos pues ya fuera un de secundaria o médicos de familia, fisioterapeutas, dietistas, intentan, abordan esa enfermedad e intentan ayudar al cuidador y al enfermo durante esas una o dos semanas para que cuando vuelvan a casa ese cuidador vuelva con más herramientas y orientándola a la enfermedad quizás de otra manera. Eso es lo que nos gustaría conseguir. pero evidentemente esto es una cosa muy ambiciosa entonces una de las cosas que hemos pensado es hacer con el dinero que vamos recaudando pues hacer como una pequeña estancia en lugar de tener el centro pues durante una o dos semanas pues hacer un proyecto piloto. Bueno pues vamos a escoger una enfermedad traemos unos cuantos enfermos unos cuantos cuidadores unos profesionales y ver cómo funciona las dinámicas cómo funcionan. y bueno para eso suponemos que sí que nos llegará gracias a los challenges eso es lo que tenemos en mente ya lo queríamos hacer el año pasado pero con el COVID pues todo quedó parado pero bueno nos ha salido esta nueva idea pues bueno ahora estamos con los challenges pero bueno volveremos al proyecto piloto en cuanto se pueda. cuánta gente cuánta gente más o menos ha pasado por estos challenges por ejemplo el twolking que comentabas que el resolution tuvo mucha más mucha más gente cuántas personas que el primero sí estamos hablando bueno a ver estamos hablando pues en el segundo pues no sé si fuéramos 140 o 150 personas lo cual nosotros pensamos que es un éxito para ser lo pequeños que somos recuerda que somos pues una una posición muy nueva muy nueva y que esto es todo a nivel voluntario cuando podemos ¿vale? no es una gran organización o una gran fundación lo único que hemos hecho ha sido legalizarlo todo o ponerlo todo a nivel pues legal para que se pueda seguir creciendo ¿vale? pero siempre a un ritmo pues lo que te digo complementario a nuestros trabajos y bueno nosotros estamos muy contentos la verdad más que nada por los feedbacks de la gente que ha participado ¿vale? quizás nosotros no tenemos la capacidad de promoción o de como te diría bueno tú debes dar las gracias por darnos la oportunidad de estar ahí aquí en un ámbito público pero que esto vamos estamos muy agradecidos pero que no tenemos las baterías o los medios para promocionarnos y estar en todos ¿no? de publicitarnos pues bueno esto va de boca en boca y lo bueno es que del primero a segundo pues hay de boca en boca ahora veremos con el tercero y que la gente está muy contenta entonces cuando alguien participa y te da las gracias y alguien de aquí ha podido ayudar a su madre que se rompió una fractura de cadera y desde aquí ha conseguido que salga a pasear todos los días pues el oír esto a nosotros nos hace sentir la verdad pues muy bien para nosotros es un éxito y así varios ejemplos cuando algo dice mira gracias a partir de ahí gracias a esto pues yo ya no bebo durante la semana y estaba muy dejado y ahora pues salgo a pasear todos los días o es que hay tantos ejemplos que que a nivel o sea para nosotros como te digo el éxito no es la cantidad de gente que ojalá llegara más gente para que más gente se pudiera beneficiar y lo pudieran experimentar porque realmente es que yo misma lo he experimentado o sea si tú tienes un un objetivo o participas de este challenge te fuerzas a ti mismo a salir piensa que esto lo hicimos en invierno y en invierno aquí ha nevado ha llovido y salíamos fuera porque teníamos que cumplir con nuestro objetivo entonces nos ha ayudado a pasar el invierno realmente pensando en algo más que no fuera el COVID y esto pues bueno para nosotros pues es como te digo un éxito humildemente pensamos que que esto ha sido bueno muy positivo al menos para la gente que ha participado para más información también animo a las personas que nos estén escuchando que vayan a a la página web interestelar.es interestelar como casi como la película pero con una L y solo me faltaba preguntarte si claro estos challenge etc es decir para poder participar en ellos no hace falta que estemos en el Reino Unido no no esto se puede participar desde cualquier parte del mundo de hecho hemos tenido participantes de Australia en América en diferentes países europeos esta es la parte positiva tú caminas cerca de casa donde quieras siempre y cuando sea fuera de casa outdoors porque queremos que la vitamina D y el aire fresco tengan un impacto muy positivo para la salud pues siempre y cuando sea fuera de casa si es en un parque pues mejor entonces tenemos el efecto positivo también de la naturaleza se puede participar desde cualquier país y ya te digo los equipos de tres están conectados si uno camina menos no pasa nada porque el otro lo puede compensar los equipos entre los equipos entre las tres personas se compensan entre ellas por eso tenemos a los dos que están más motivados compensando al que necesita más motivación y sí exacto se puede participar desde cualquier parte hay un mapa virtual y entonces tú te ves te vas viendo cómo avanzas en ese mapa virtual esta vez vamos a ir desde Marruecos a Túnez por el desierto porque pues la historia esta vez que hemos montado pues es que la tierra está pasando por un mal momento y pues bueno como queremos valorar que se valore el agua como un tesoro y valorar mucho pues lo que tenemos actualmente pues hemos pensado que bueno que cruzar el desierto nos hará un poco dar importancia a lo que hay que intentar preservar que es la naturaleza pues animamos también a las personas que nos escuchan o ya sea en directo o luego en el podcast también que se animen también a caminar a hacer deporte a llevar esta vida saludable no solo para ellos sino también para esas personas que lo puedan necesitar enhorabuena Alex por esta iniciativa interestelar como decía os seguiremos la pista también valga la redundancia y esperamos que vaya muy bien todos los challenges que os propongáis y que realmente esa prueba piloto que nos contabas finalmente vea también la luz ya sea como un centro físico digamos movible como prueba piloto para ir haciendo grande realmente ese proyecto que vaya muy bien Alex muchos éxitos muchísimas gracias y gracias a ti por darnos la oportunidad hoy después con la vuelta con la vuelta abrazos y beijos y cariño sin ter fim que es para acabar con este negocio de vivir longe de mí no quiero más este negocio de usted vivir así vamos dejar de este negocio de usted vivir sin mí no quiero más este negocio